HEIMA

at home

* * *

I)

n. home (ganga til sins heima); at heima mínu, at my house; eiga heima, to have one’s home, to live (Hallfreðr átti heima at Haukagili).

II)

adv. at home, at, or in, one’s own house (halr er heima hverr); sitja heima, to remain at home.

* * *

adv.

I. neut. [Engl. home; Germ. heimath; Dan. hjem and hjemme]:—home, = heimili; en er kaupmenn drifu af skipi hverr til síns heima, Fms. vi. 109; skulu hvárigir öðrum þar íllt gera at heima mínu, Nj. 256; urðu þeir at ganga langa leið til síns heima, Bs. i. 47, Korm. 222, Stj. 393; til þíns heima, 484; ef eigi kemr tröll milli húss ok heima, Fms. viii. 41.

2. the phrase, eiga heima, to have a home, live; Hallfreðr átti heima at Haukagili, Fms. ii. 9; þeim megin árinnar sem hann átti h., Bs. i, Hkv. 2. 4, and passim.

II. at home; var Rútr h. at Rútsstöðum til sex vikna, Nj. 10; heima hafðir þú vit þitt, er þú sagðir mér til, Hrafn. 8; fátt var manna heima, Landn. 152; heima glaðr, cheerful, gladsome at home, Hm. 102; h. í görðum goða, Vþm. 2, passim: sayings, dælt er h. hvat, Hm. 5; halr er h. hverr, 35.

β. phrases, standa h., to square, be all right, of a measure or the like: the phrase, sitja heima sem mær til kosta (heima-sæta), to stay at home as a maid, Sams. S.; þat þykkjumk ek vita, at eigi munum vit allan aldr okkar úgiptar heima sitja, Sturl. i. 206.

B. COMPDS: heimaalinn, heimaalningr, heimaból, heimabóndi, heimabrunnr, heimabær, heimadyrr, heimadýr, heimaelskr, heimafastr, heimafólk, heimafriðr, heimagriðungr, heimahagar, heimahestr, heimahús, heimajörð, heimakominn, heimakona, heimaland, heimalið, heimamaðr, heimaprestr, heimaríkr, heimaseta, heimasveit, heimasæta, heimataða, heimatíund, heimavist.